[…] nigdy nie można być zbyt szczupłym ani zbyt bogatym.

 Nie chcę się z nią żegnać, skoro tak naprawdę wcale nie chcę, żeby odchodziła.

 Nic nie trwa wiecznie, nikt nie jest zupełnie wolny.

 Złośliwość jest zawsze czyimś kosztem.

 Na filmowych pogrzebach musi padać, a życie imituje sztukę.

 Trudne życie to nie kara, tylko zadanie.

 Nawet nicość nie trwa wiecznie.

 Jakie to cudowne, gdy ktoś czeka na nas u celu podróży.

 Każda osoba ma takie dni, kiedy wszystko idzie źle. Dni, kiedy człowiek myśli, że nie jest w stanie już dalej iść. Ale trzeba iść dalej... Zawsze. To co nas nie zabije, to nas wzmocni.

 Obojętność często wyrządza więcej krzywd niż jawna niechęć.

 Moje życie albo cudze. Najpewniej
jakieś wymyślone. Ulepione z
lektur, niespełnień, starych filmów, niedokończonych rojeń, zasłyszanych legend, niewyśnionych snów. Moje życie. Kotlet z białka i kosmicznego pyłu.