Morał z tej historii jest taki, że nie pamiętamy co ...
Morał z tej historii jest taki, że nie pamiętamy co się stało. To, co pamiętamy, staje się tym, co się wydarzyło.
Udostępnij:
Inspiracje:
Właśnie to, że mówię
głupstwa, czyni mnie człowiekiem.
Cicho, cicho, dzieci. To nie demony, nie diabły...
Gorzej. To ludzie.
Cudze szczęście łatwiej zauważyć niż swoje. Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Poza tym ilu ludzi, tyle szczęść. Dla jednego szczęście to wór pełen pieniędzy, dla drugiego zdrowe dzieci, a dla trzeciego to, że codziennie rano oczy otwiera.
Każda rzecz nabiera nowego blasku,kiedy ktoś ją podziwia.
Aby matka pogrążyła się w żałobie nie zawsze konieczna jest śmierć dziecka.
Każdy człowiek zasługuje
na pełną uwagę drugiego człowieka.
Miłość nie jest zajęciem na pół etatu.
Możesz ufać naturze, ale nie człowiekowi.
Wiele razy chciałem Ci się wytłumaczyć,
ale jakoś nie umiałem. Pisałem listy
i darłem je. No, ale to oczywiste, że
człowiek nie umie wytłumaczyć innym
tego, czego sam dokładnie nie rozumie.
Świat jest dziwny i nic, co nam się przydarza, nie jest przypadkowe.
-A jak mówisz na latarkę? Ręczny miotacz fotonów?