
To bardziej przerażające, niż gdyby ktoś obcy skradał się po ...
To bardziej przerażające, niż
gdyby ktoś obcy skradał się po korytarzach. Od obcego można uciec. Nie można uciec od samego siebie.
Jeśli się ma takich przyjaciół, to nie trzeba mieć już wrogów.
Na przyszłości nikt jeszcze nie stracił, a przeszłość niejednego już do wiatru wystawiła.
Garbaty nigdy nie widzi swojego garbu.
Miłość rani, ale też umacnia. Droga idealnej miłości nigdy nie jest gładka, nie jest usłana różami. Potrzeba włożyć w nią mnóstwo pracy, aby przybrała piękny, nieskazitelny kształt.
Moją klęską nie jest samotność, lecz poczucie samotności.
Mówi, że miłość nie istnieje, że jest tylko pożądanie, które ma wiele odcieni.
Nie będę się bać.
Czyjeś jest to przeznaczenie, Ciri. A my, moja droga, musimy iść swoją drogą. I nie zawsze jest to droga, którą byśmy chcieli.
Prawdę można ujrzeć wyłącznie oczami śmierci.
Pragniemy stabilizacji, a marzymy o szaleństwie i życiu chwilą. Kiedy mamy jedno, tęsknimy za drugim. Gdy mamy to drugie, tęsknimy za pierwszym. Zawsze niespełnieni, zawsze rozdarci, zawsze nieszczęśliwi i potwornie marudni.