Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się ...
Rzeczywistość to jest
coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.
Myślę, że jak się jest bardzo samotnym, to nawet gromadka mrówek na podłodze wydaje się niezwykle interesująca.
Czasami to, czy ktoś jest wrogiem, czy przyjacielem, zależy od punktu widzenia.
Aby coś znaleźć, trzeba poszukać. Istotnie,
zazwyczaj kiedy się szuka, w końcu się coś znajduje.
Słońce świeci. Arcyburze przechodzą. A ojciec wrzeszczy. Takie jest życie.
Trzeba się zdobyć na odwagę, żeby uwierzyć.
To nasze blizny czynią nas tym, kim jesteśmy.
Czy niezwykłe skupienie
osiągane w samotności ma
swoją wygórowaną cenę, którą
jest samotność właśnie?
Życie jest krótkie, a śmierć wieczna.
Ale dla mnie nie ma ani
poniedziałku, ani niedzieli: są
tylko dni popychające się w bezładzie.
Dziś wiem , że w takich momentach jak tamten, trzeba po prostu przeczekać. Zacisnąć zęby i wypatrywać z nadzieją lepszych dni. A los... kiedyś musi się odmienić. I tak się dzieje.