Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się ...

 Bo to,co nowe,prawie zawsze było tymczasowe.A tymczasowe łamało serce.

 Dlatego nie lubię luster, które pokazują moją prawdziwą twarz. Kiedy jestem sama, często spadam w pustkę. Muszę ostrożnie stawiać stopy, żeby nie spaść z krawędzi świata w nicość. Muszę uderzać ręką w jakieś twarde drzwi, żeby przywołać się z powrotem do ciała.

 (...) samotnym ludziom ciężko się patrzy na piękne widoki.

 Może nie perfekcja życia, a jego
chaos sprawia, że rzeczy nabierają znaczenia?

 Twoja zdolność budzenia we mnie tego, co najlepsze. Chcę być taka, jaką mnie widzisz.

 Kiedy serce zostaje zranione, podejmuje własne decyzje.

 W mroku nie ma nic
przerażającego, jeśli tylko stawi mu się czoło.

 Nie wiedziałem, że wolność, której tak pragnąłem jest najzwyklejszą samotnością.

 Myślałem, że jeśli wyjawię jedną tajemnicę, to z resztą pójdzie już bez problemu, ale okazuje się, że szczerość to nawyk, który wyrabia się z czasem a nie coś, co można uruchomić w dowolnej chwili.

 Ile razy mógł upaść człowiek, zanim przestawał mieć siłę, by znów się podnieść?