Jak to się stało, że cienka, cieńsza od włosa krawędź oddzieliła sen od przebudzenia?

 (...) świat dokoła był chyba bardziej pijany niż on sam, bo ciągle skakał oberka.

 Pośród śmierci nadal żyjemy.

 Myślę, że nie można się w kimś odkochać.
Myślę, że kiedy już się zakochujesz, to na całe życie. Reszta to tylko doświadczenia i urojenia.

 Żeby przeżywać życie, trzeba widzieć
w nim sens. Żeby chcieć rano wstać z
łóżka, trzeba widzieć w tym jakiś cel.

 Nie ma porażek, są tylko lekcje.

 Zawsze i wszędzie są sprawy, rzeczy,
zjawiska i istoty, które trzeba rozumieć -
i takie, w które wystarczy tylko wierzyć.

 Przyjaciele świadczą o człowieku, dzięki nim można mieć o nim pewne wyobrażenie.

 Chcę żyć według życiorysu, który chciałabym dla siebie napisać.

 Śmierć sprawia, że stajemy się bezsilnie grzeczni.