Minuta pojednania więcej znaczy niż całe życie przyjaźni.

 Ona jest czuła i cierpliwa. Jest ołtarzem i ofiarą.

 Uznajemy zwyczajne
akty męstwa, odwagę,
która każe jednej osobie stanąć w obronie drugiej.

 Widzę, że oboje czytamy te same książki. Czyż można sobie wymarzyć lepszy początek dozgonnej przyjaźni?

 Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni,
niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami
i wewnętrznym głosem, którym żegnamy
lub przeklinamy mijający dzień.

 Skoro Bóg tak rozumnie prowadzi owce, poprowadzi też człowieka.

 Władza polega na pewnym zajmowaniu swojej pozycji.

 Dom tworzą ludzie, a nie ściany.

 Kobieta wiele wyczuwa z tego, o czym milczą mężczyźni.

 Czy ktokolwiek docenia życie, kiedy ono trwa?

 Czasami przeszłość nie chce odejść. Stoi przy nas i mówi: Jeszcze tu jestem.