Ostatnio śmieję się coraz częściej. Tak, na pewno mi odbiło.

 Uznajemy zwyczajne
akty męstwa, odwagę,
która każe jednej osobie stanąć w obronie drugiej.

 Nadzieja to efekt działania instynktu samozachowawczego.

 Życie jest jak płótno, na którym można malować. Koloruję go swoimi myślami, działaniami i słowami. Zawsze staram się wypełniać je tęczowymi barwami, ale czasem nieuchronnie dodaję szarości. Taka jest niestety natura bycia człowiekiem.

 Gmach wznoszony na kłamstwie nie oprze się wichurze.

 Nie mówię wiele z wyboru.

 Od prawdy zawsze wolałem niepewność.

 -Kolacja!- w drzwiach biblioteki stała
Isabelle z łyżką w ręce. - Dobry Boże, nadeszła chwila grozy- mrukną Jace.

 Kiedy ma się nieskończoną
ilość czasu, nic nie jest wyjątkowe.
Jeżeli nigdy niczego nie tracimy
ani nie poświęcamy, nie potrafimy
docenić tego, co mamy.

 Życie przeżywa się do przodu, ale rozumie wstecz.

 Jestem, jaka jestem, ale miałam dość rozsądku, żeby nie być tobą.