(…) życie, o którym marzył, jego jedyne pragnienie, nigdy nie istniało.
Pamiętaj, że kiedy wychodzisz z burzy, nie będziesz już tą samą osobą, która do niej weszła. O to chodzi w burzach.
Bez względu na to, jak to nazywamy
- umysł, dusza czy charakter - chcielibyśmy
myśleć, że posiadamy w sobie coś więcej
niż tylko zbiór neuronów, który nas "ożywia".
Nic tak nie łączy ludzi jak rozpacz. Nic tak nie zbliża nas do siebie jak smutek.
Kiedy ktoś zostaje porzucony, wątpi w swoją zdolność do zatrzymywania przy sobie ludzi, nawet przyjaciół.
Tak to już bywa, że kiedy człowiek ucieka przed swoim strachem, może się przekonać,
że zdąża jedynie skrótem na jego spotkanie.
Wszyscy grzesznicy byliby w niebie nieszczęśliwi.
Gdy dziewczyna ujawni swój
prawdziwy charakter, będzie gotów.
Zastanawiał się tylko nad tym, które z nich przeżyje tę konfrontację.
A więc to prawda. Istnieje życie po
śmierci. I jest takie samo. Ja to mam pecha.
Miny i gesty każdego człowieka odzwierciedlają to co przeczytał i co przeżył.
