Dzieci to nie książeczki do kolorowania, nie da się wypełnić ...

 Walczyć o życie na tyle długie,
by przeżyć je u jego boku. Walczyć o
jedyną rzecz tak dobrą, tak szlachetną,
tak potężną, że w jej imię warto
zaryzykować wszystko. Miłość.

 Ale może powinniśmy
kochać to, czego nie umiemy pojąć.

 Cisza pomaga człowiekowi
ujrzeć siebie samego - od środka.

 Zabawne, że można znać kogoś
od lat, a mimo to stale odkrywać w
nim coś, czego się przedtem nie zauważało.

 Niestety, czasami życie obchodzi się z nami okrutnie, a my nie możemy nic na to poradzić.

 Jesteś nie tam i nie tutaj. Jesteś podróżnikiem.

 Dałabym ci wszystko, co mam.
A gdybyś potrzebował więcej, zdobyłabym
to i dała ci. W ten sposób kocham.

 Nie należy się gniewać na bieg wypadków. Nic ich to bowiem nie obchodzi.

 Po prostu zakochaliśmy się w sobie. Na to nie można nic poradzić, prawda? Nie możesz zdecydować, w kim się zakochasz, kiedy i gdzie. To się po prostu dzieje.

 Jesteśmy skazani na zgubę, skazani
od samego początku, i umrzemy, znając
tylko niewielki fragment rzeczywistości,
który w dodatku pojmujemy na opak.