Ale kiedy rzeczywistość była beznadziejna, fantazja stawała się niemal niezbędna.

 Pasja i zadowolenie idą ze sobą w parze, a
bez nich każde szczęście jest chwilowe, nie
ma bowiem bodźca który by je podtrzymywał.

 Jesteśmy tu wszyscy jakby spłowiali. Szare włosy, szare serca, szare sny.

 Ludzie dzielą się na odważnych i na tych, którzy się przystosowują.

 (...) kto raz ustąpi, ustępuje już zawsze.

 Tak ciężko żyć w idealnej rodzinie, jeśli samemu nie jest się idealnym.

 To jest niestety niezaprzeczalna prawda, że zdrowy rozsadek cierpi tam, gdzie do gry wkracza miłość.

 Każdy zna ogrom swego cierpienia i tylko on sam może ocenić, czy jego życie ma sens.

 Sądzę, że wszyscy mamy nasze małe tajemnice.

 Smoki nie mają dusz. Nikt nie oczekuje od nich pobożności.

 To właśnie wtedy, kiedy jesteśmy najbardziej sami, potrafimy przyjąć samotność drugiego człowieka.