
Kiedy człowiek jest przygnębiony, nie może się nawet zastanowić.
Kiedy człowiek jest przygnębiony, nie może się nawet zastanowić.
Jesteśmy jak otwarcie i zamknięcie cudzysłowu, jak cudze słowa dożywotnio
na siebie skazane. Więźniowie życia, którego żadne z nas nie wybrało.
Nudzi się ten, kto nie dość żyje.
Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni,
niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami
i wewnętrznym głosem, którym żegnamy
lub przeklinamy mijający dzień.
To były dobre lata, ale wiemy- z opowieści i z życia- że dobre lata nigdy nie trwają długo.
Czerp z innych ale nie kopiuj ich. Bądź sobą.
Przyszłość nie jest ustalona raz na zawsze, to my decydujemy, co się wydarzy.
Oświecać trzeba nawet tych,
którzy wolą siedzieć w ciemnościach.
Zdradź Panu Bogu swoje plany, a cię wyśmieje.
Wolę się z tobą kłócić, aniołku,
niż śmiać z kimkolwiek innym.
Ma pani w sercu truciznę.