Wspomnienia trwają przez całe życie.

 Przypuszczam, że każda miłość koniec końców schodzi z chmur na ziemię.

 Człowiek jest na tyle silny, na ile potrafi znieść prawdę.

 A gdybym już nigdy nie musiała przebywać w ciszy, smutek nie miałby do mnie dostępu.

 Każdy ma swoją mroczną tajemnicę.

 Jego umysł stał się pusty, jego marzenia zostały zmiecione przez ścianę czerni.

 I mam uczucie, że nie ma już o
czym mówić. I nigdy nie będzie.
Bo słowa nie mogą wyrazić pustki.
Im jest ich więcej, tym bardziej kłamią.

 W naturze rzeczy leży, że ci, którzy zbawiają świat przed pewnym zniszczeniem, nie otrzymują wielkich nagród.

 Ból może działać od zewnątrz.
Mam na myśli to, że czasem to,
co widzisz, jest bólem. Bólem w
najokrutniejszej, najczystszej
formie. Bez lekarstw, snu
czy nawet szoku lub śpiączki,
które mogłyby cię otumanić.

 Lepiej jest kochać i stracić ukochaną osobę, niż uciekać przed miłością.

 Nigdy nie martw się o przeszłość.