Jestem otoczony ludźmi, a czuję się samotny.

 Strach bywa korzystny, o ile potrafimy go kontrolować za
pomocą zdrowego rozsądku i odwagi.

 (...) w życiu i tak nie da się wszystkiego osiągnąć, bo cóż by pozostało dla innych?

 Miłość, największa z sił, która wszystkimi żyje, Która odnawia i na nowo tka losy, Której jestem ja sługa i ty jesteś sługa. Nasza duma, nasza pociecha, nasze marzenie, Na którego modlitwę zawsze odpowie kapłan.

 Bo jak długo można tęsknić
za człowiekiem, o którym wiesz,
że już nigdy do ciebie nie wróci?

 W Niebie, brakuje wszystkich interesujących ludzi.

 Chcę szukać w starych miastach i starych krajach zapachu dawnych czasów, który się tam jeszcze unosi.

 Znasz moja zasadę: idź na całość albo idź do domu.

 Nienawiść do ludzi jest potwornie męcząca.

 Bo wiem, że by złączyć dwoje ludzi,
samo przeznaczenie nie wystarczy.
Trzeba czegoś więcej niż przeznaczenie.

 Może tak przywykliśmy do kieratu, że ta odrobina wolności wytrąca nas z równowagi?