Jestem otoczony ludźmi, a czuję się samotny.

 Czy można umrzeć z tęsknoty i rozpaczy? Czy można rozpaść się na kawałki i nadal żyć?

 A ja po prostu wiem, że tak zwany dobry adres to człowiek, nie ulica.

 (...) gdy tymczasem słońce pielęgnowało dalie i pomarańcze.

 Pierwsza miłość zostaje z tobą na całe życie.

 Klnąc zawzięcie po fińsku, polsku i chorwacku...

 Samotność jest jak ogród w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć.

 Pokuta i żal to dwie różne rzeczy,
jedno bez drugiego jest niewiele warte.

 Łudzi się jeszcze, że ludzie są sobie wierni, a miłosne przysięgi wieczne.

 Jak mam o tobie zapomnieć?
Jesteś częścią mnie. Żeby cię
zapomnieć, musiałabym zapomnieć o sobie.

 Nie przestaje się kochać człowieka
tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.