Nie mogłabym z tym człowiekiem żyć, (...) ale być może ...
Nie mogłabym z tym człowiekiem żyć, (...) ale być może mogłabym z nim umrzeć.
Oczywiście wiem, że trzeba za coś żyć. Ale trzeba też żyć dla czegoś.
Nigdy nie traktowałam cię poważnie. Gdy się spotkaliśmy, było już na to zbyt późno.
Przebaczenie nie zna granic.
...czyż moralnym obowiązkiem poety, nie mówiąc już o cyniku, nie jest niemoralność?
Nigdy nie miej skrupułów powiedzieć mężczyźnie, co
o nim myślisz. Mężczyźni są
okropnie zarozumiali. I tak
nie uwierzą, jeśli się mówi
o nich coś niepochlebnego.
Życie jest serią naturalnych i spontanicznych zmian. Nie opieraj się im - to tylko tworzy cierpienie. Pozwól rzeczywistości być rzeczywistością. Pozwól rzeczom płynąć naturalnie we własnym toku.
Wszystko umiera, jednak nie wszystko się kończy.
Przeczytaj to i przytul mnie.
Jest wiele gorszych rzeczy niż śmierć. Nie być kochanym albo nie być zdolnym, by pokochać kogokolwiek: to jest gorsze.
Pisanie jest jak całowanie, tyle że
bez ust. Pisanie jest całowaniem głową.