Ludzie potrafią świetnie odgrywać swoje role, kiedy trzeba.

 Nasze wspomnienia są jedynym świadectwem życia i czynów tych, którzy odeszli.

 Nie jest przyjemnie zrobić z siebie głupca z powodu swoich uczuć.

 Kocha się za nic i mimo wszystko. Nie tylko wtedy gdy jest dobrze i pięknie.

 Wydaję mi się, że w życiu nazbyt często tragedia goni tragedię.

 I mam uczucie, że nie ma już o
czym mówić. I nigdy nie będzie.
Bo słowa nie mogą wyrazić pustki.
Im jest ich więcej, tym bardziej kłamią.

 Z fałszywymi plotkami nie da się walczyć, nie pogarszając przy tym sytuacji...

 Świat rzeczywiście pełen jest zasadzek i
wiele na nim ciemnych plam; ale nie brak
też jasnych, a chociaż we wszystkich krajach miłość łączy się dzisiaj ze smutkiem, kto
wie, czy się przez to nie pogłębia jeszcze.

 Lęku nie należy się wstydzić. Jest równie naturalny i konieczny jak zabawa albo ból.

 Tak długo opakowywałem się w milczenie, że trudno mi się rozpakować w słowach.

 Podobno bratem bliźniaczym mądrości bywa u ludzi smutek.