Strach jest twoim wrogiem.

 Książki na półkach więcej mówią o człowieku niż jego życiorys zapisany odręcznie na kartce papieru.

 Człowiek nie jest bez skazy i
nigdy nie jest zadowolony, z tego co ma.

 Gdy się za czymś bardzo tęskni i wreszcie ma się to w zasięgu ręki, można wpaść w euforię, ale to mija, gdy znów się zderzymy z twardą rzeczywistością.

 Tylko wielkiego
człowieka stać na przeprosiny.

 W kosmosie nikt nie usłyszy, że wrzeszczysz jak mała dziewczynka.

 Ograniczenie z kimś kontaktów niemal do zera nie musi być od razu szekspirowską tragedią. Powiedzmy, że to pauza. Pauza też może być potrzebna. Tak jak w muzyce, gdzie cisza bywa równie ważna jak dźwięki.

 Wśród ludzi się duszę, ale gdy zostaję sam, samotność mnie dobija.

 Odporność stanowił indywidualizm, na który potrzeba wielu wyrzeczeń i mądrości.

 Zawsze bardziej boli stracić coś, co się miało, niż od początku tego nie mieć.

 Po prostu jesień: dużo piękna, trochę smutku.