Strach jest twoim wrogiem.

 Jestem tarczą, która osłania krainę człowieka.

 Miłość? Jak można ją było znieść? Cierpieć z miłości? Gorzej. Cierpieć, bo nie ma miłości? Jeszcze gorzej. Cierpieć, bo jest, cierpieć, bo nie ma, cierpieć, że na co dzień nic o niej nie wiadomo.

 Jaki sens ma życie,jeśli nie można go z kimś dzielić.

 Nigdy nie należy sądzić, że w życiu przeżyliśmy już wszystko.

 Światło i mrok. Życie i śmierć. Gdzie jest moje miejsce?

 Zaczekaj na mnie. Zaczekaj na
mnie, i już zawsze będziemy razem.

 -Niestety, Aniu, będziesz musiała na mnie jeszcze długo czekać - rzekł Gilbert ze smutkiem. -Dopiero za trzy lata skończę medycynę, a wątpię, czy i potem będę
mógł cię obsypać klejnotami i czy będziemy mogli zamieszkać w marmurowym
pałacu. Ania zaśmiała się serdecznie.
- Nie pragnę brylantów ani marmurowych pałaców,pragnę mieć Ciebie i tylko Ciebie.

 -Wszystko jest ulotne - mruknął w
jej włosy. - Nawet gwiazdy przemijają.

 Wrogowie są proszeni
o ustawienie się w kolejce.

 Pamiętaj i o tym: zawsze łatwo spoglądać wstecz i dostrzec, jacy byliśmy wczoraj albo dziesięć lat temu. Trudno natomiast zobaczyć, jacy jesteśmy. Będzie ci łatwiej, gdy opanujesz tę sztukę.