Żadne słowa nie uniosą ciężaru prawdziwej radości.

 Człowiek żyje, dopóki wszystko go ciekawi.

 Ślepym w miłości ciemność jest najmilsza.

 Zmarli nie krzywdzą. Ból zadają żywi.

 Samotność jest jak ogród w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć.

 Kto nie rozumie historii, jest skazany
na jej powtarzanie. A kiedy historia się powtarza, to stawka jest podwójna.

 Najwykwintniejsze przyjemności są zawsze niespodziewane.

 Nigdy nie ufaj do końca książce, która nie zawiera w sobie żadnej myśli gorszącej od smaku kawy o trzeciej nad ranem. Nigdy nie ufaj historii, która nie zawiera w sobie żadnej myśli gorszącej od smaku niepowodzenia.

 Piękne słowa nie świadczą jeszcze o czystym sercu.

 W tangu bowiem nigdy nie chodzi o jedno. Chodzi o wszystko.

 Rzuć szczęściarza do wody, a wypłynie z rybą w zębach.