Jeśli tak właśnie wygląda życie, po co w ogóle wstawać ...
Jeśli tak właśnie wygląda życie, po co w ogóle wstawać z łóżka?
Widzisz, jestem gorącą
zwolenniczką przypadkowego
użycia wielkich liter. Obowiązujące
zasady są okropnie krzywdzące wobec wyrazów w środku zdania.
Wódka nie jest dobra. Wódka ma być skuteczna.
Czymże jest umieranie,
jeśli masz żyć do końca świata.
A jeśli wiersze to są właśnie sny języka, które spisują poeci?
Nie nosisz przy sobie broni, leszczu? A powinieneś. Świat jest pełen niebezpieczeństw.
Geniusz i szaleństwo
często leżą bardzo blisko siebie.
Ludzie lubią słucha komplementów, zwłaszcza jeśli wydają się szczere...
Nie przyszliśmy na ten świat, żeby żyć. Przyszliśmy, by zostawić coś po sobie. Życie jest tylko odcinkiem czasu między dwiema wiecznościami. Większość ludzi żyje tak, jakby nigdy miała nie umrzeć, a umiera tak, jakby nigdy nie żyła.
Ludzie są skomplikowani. Pewnych rzeczy nie można zrozumieć, patrząc tylko na fakt. Każda osoba ma swoją historię, a w niej znajdziemy przekonania, które kształtowały ją na przestrzeni lat. Maszyna rozumie tylko dane wejściowe, ale człowiek jest o wiele więcej niż zbiór danych wejściowych.
Jedyną rzeczą, która
umożliwia życie, jest ciągła i nieznośna
niepewność, niewiedza, co zdarzy się dalej.