Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać.

 Czasami cel podróży nie jest najważniejszy, liczy się sama droga, to czego się na niej dowiadujesz, co robisz.

 Czasem śmierć jest tylko granicą do przejścia. Granicą między końcem jednego życia a początkiem drugiego.

 Jak ty-właśnie ty-zamierzasz
wydostać się z tego labiryntu cierpienia?

 Kara spadająca na dwóch to kara o połowę mniejsza.

 Może moja miłość nie jest z tego świata.
Gdy sobie uprzytomnię, jak straszny, jak
trywialny, cyniczny, groźny jest ten świat,
zastanawiam się, czy można, czy warto
jeszcze na nim kochać. Chciałoby się
powiedzieć, czy wypada jeszcze na nim kochać.

 Nic nie jest niemożliwe. Niemożliwe jest tylko dla tego, kto się poddaje!

 Błędy nie są od tego, żeby ich żałować, lecz żeby ich ponownie nie popełniać.

 Czasem zależy nam na kimś i
lubimy spędzać z nim czas, ale
to nie wystarcza, żeby być razem.

 (...) zdolność do zabijania jest fundamentalna dla każdego zdrowego człowieka.

 Kiedy kobietę trzyma przy życiu czyjaś miłość, i nagle ta miłość zostaje jej odebrana, żeby nie umrzeć, musi zamienić to uczucie na inne, równie silne: nienawiść.