Czymże jest człowiek, jeżeli nie maleńką duszą utrzymującą zwłoki w ...

 Wszyscy leżymy w rynsztoku,
ale niektórzy z nas patrzą w gwiazdy.

 Jeśli nie będą chcieli patrzeć to otworzę im oczy przemocą

 Wspinamy się w góry, bo doliny są pełne cmentarzy.

 Jesteś dla tego prostego, wygodnego dzisiejszego
świata, zadowalającego
się byle czym, za bardzo wymagający i za głodny,
on cie wypluwa, masz dla
niego o jeden wymiar za dużo

 Nie zawsze ludzie od siebie odchodzą.
Czasami trwają obok siebie i to jest najgorsze.

 Położę mój świat u twoich stóp, Anastasio.

 Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego celu.

 To tak jak wtedy, gdy patrzysz na siebie w
lustrze i wypowiadasz na głos swoje imię. I w końcu
zaczyna ci się wydawać, że nic nie trzyma się kupy.

 Oto wojownik i bohater równy bogom. Pochowajcie go jak wielkiego króla.

 Idę do nieba! No, no, a to się niektórzy zdziwią.