Dla mnie to nie jest jakaś gra. Kocham cię, Ivy ...

 Rzeczywistość nie zawsze jest tym, czym się wydaje.

 Kochać tak, jak starzec kocha pieniądze; mocno, ale bez apetytu.

 Bóg mówi szeptem, a diabeł krzyczy na cały głos.

 Raz w życiu upadłeś tak nisko, przyszłość pokaże, jak wysoko wznieść się potrafisz.

 Tylko wielkiego człowieka stać na przeprosiny.

 Czasami coś musi się zmienić, ponieważ nie może już dłużej zostać takie samo.

 Prawda, choć bardzo bolesna, rzadko wyrządza krzywdę.

 Wychodzi na to, że prawdziwym celem naszego życia jest ta podróż, odkrywanie bez końca nowych horyzontów, nieustanne oswajanie świata. To dzięki temu życie staje się tak fascynujące.

 Nie ma nic bardziej złudnego niż zdjęcie: zdaje nam się, że na zawsze utrwalamy jakiś szczęśliwy moment, podczas gdy stwarzamy tylko powód
do tęsknoty. Naciskamy migawkę i
hop, po sekundzie ta chwila znika.

 Ludzie – o ile można ich tak nazywać – którzy otoczają nas od urodzenia, mają wpływ na nasze życie, na naszą śmiertelność. Tworzymy razem pewnego rodzaju społeczną tkankę, do której wszyscy należymy.