Na samotność bowiem skazują człowieka nie wrogowie, lecz przyjaciele.

 ... jeśli kogoś kochamy, to dosyć
trudno jest nam wybić go sobie
z głowy, kiedy nas porzuca.

 Wspinamy się w góry, bo doliny są pełne cmentarzy.

 Pośród śmierci nadal żyjemy.

 Nie możesz przegapić życia, masz je tylko jedno...

 Miłość to straszne cierpienie! Kto twierdzi inaczej, zapewne nigdy jeszcze nie odczuł tego szczególnego bicia serca.

 Większość ludzi to egoiści, którzy chcą tylko zagarniać dla siebie ile wlezie...

 Bo choćby nawet cały świat rzucał w ciebie kamieniami, to jeżeli mama stoi
po twojej stronie, nic ci się nie stanie.

 Bycie porzuconą to jeszcze nie koniec świata - koniec świata nie byłby taki straszny.

 Jak górskie szczyty dookoła patrzymy na siebie odseparowani dolinami, za duzi, aby przemknąć niepostrzeżenie obok, za mali, by dotknąć nieba.

 Najgorsze jest czekanie.