Na samotność bowiem skazują człowieka nie wrogowie, lecz przyjaciele.

 Warto się przypatrywać światu, nie zerkać nań jedynie.

 Tylko Bóg ma prawo mnie obudzić.

 Kto wcześnie się z łóżka zbiera, ten wcześnie umiera.

 Tkwiąca w tym wszystkim ironia wydała mi się przytłaczająco smutna.

 Serce człowieka ma to do siebie, że z im większych wyżyn spada, tym dotkliwiej pęka.

 Żeby zdobyć się na takie poświęcenie, na zniknięcie z życia drugiej osoby dla jej dobra, musisz ją kochać naprawdę.

 Nie można dotykać szczęścia
koniuszkami palców. Albo dajesz, albo bierzesz.

 Dzieci są bystrzejsze, niż nam się wydaje. Dlatego tak bardzo je zawsze ranimy.

 Złośliwość jest zawsze czyimś kosztem.

 Jeśli dojdziesz do ładu z własnym
wnętrzem, wówczas to, co zewnętrzne,
samo się ułoży. Rzeczywistość pierwotna tkwi wewnątrz, a zewnętrzna jest wobec niej wtórna.