
Na samotność bowiem skazują człowieka nie wrogowie, lecz przyjaciele.
Na samotność bowiem skazują człowieka nie wrogowie, lecz przyjaciele.
Dowiedziałam się, że jestem "ciasteczkiem zaprawionym trucizną".
Z każdej książki, którą przeczytałam, zaczerpnęłam jeden paciorek filozoficznej mądrości, a wszystkie nawlokłam na różaniec, który miał mi wystarczyć do końca życia.
Jako nastolatka sądziła, że jeszcze zbyt
wcześnie, by wybierać. Jako młoda kobieta była
przekonana, że już zbyt późno, by cokolwiek zmienić
Nie mówiłbym tyle o sobie,
gdybym kogoś innego znał równie dobrze.
Czyste sumienie to na
ogół symptom kiepskiej pamięci.
To zabawne, że to, co nigdy się nie stało, zniszczyło to, co wydawało się wieczne.
Rzeczywistość jest tak pozbawiona nadziei, że dwakroć cenniejsza jest dla mnie wyobraźnia.
Rzeczywistość to jest
coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.
Chodzi o życie, o samo życie - o odkrywanie go, bezustanne i wieczne, a nie o fakt odkrycia!
Wszyscy ludzie, którzy osiągnęli cokolwiek wielkiego, którzy stworzyli coś nowego, musieli najpierw zanurzyć się we własnej duszy. Oto źródło wszelkiej prawdy. Jeśli szukasz człowieka, znajdziesz go tam. Jeśli chcesz poznać ukryte prawa natury, odkryjesz je tam. Książki? Czyż książka nie jest niczym innym, jak tylko duszą zewnętrzonym na papier? Tam, gdzie jesteś, jest wszystko. Wszystko to zawiera dusza, jeśli tylko umie w siebie spojrzeć. Każdy powinien znać siebie lepiej.