Najniebezpieczniejszymi wadami są te, które w umiarze są dobrem.

 Zamiast zastanawiać się, czy ktoś nas pokochałby takimi, jakimi jesteśmy, powinniśmy zapytać siebie, czy my sami się kochamy. Jeżeli nie potrafimy kochać samych siebie, jak możemy oczekiwać, że zrobi to ktoś inny?

 Trzeba całego życia, żeby nauczyć się umierać.

 Od prawdy zawsze wolałem niepewność.

 Szczęście się czuje, nie rozumie.

 Niektórzy pojawiają się znienacka. Mieszają, mącą w naszych sercach. A potem znikają bez pożegnań. Żadne czary, tylko nasza naiwność pozwala byle komu się oswoić.

 Każdy z nas jest kruchy niczym szkło, nawet
w najbardziej sprzyjających okolicznościach.

 Kończą mi się litery. Nie mam już ani
słowa. Ktoś obrabował mnie z całego słownika. Wiem, że słowa potrafią ranić.
Ale nie sądziłam, że mogą zabić.

 Niektórych rzeczy nie trzeba obiecywać. Po prostu się je robi.

 Nie można być konsekwentnym wtedy, gdy konsekwencja doprowadza do absurdu.

 Wydrążanie zera nicość w sobie zawiera.