Zakochujemy się w projekcji własnych marzeń.
Książką można czytelnikowi głowę,
owszem przemeblować o tyle, o ile
jakieś meble już w niej przed lekturą stały.
Daj facetowi zatęsknić, o ile tęsknić będzie.
Lepiej się spóźnić pół godziny na tym świecie, niż wylądować pół wieku za wcześnie na tamtym.
Chciałam być samotną wyspą, ale przeczytałam, że to niemożliwe.
Jedyną rzeczą, która
umożliwia życie, jest ciągła i nieznośna
niepewność, niewiedza, co zdarzy się dalej.
W jej sercu i umyśle było zbyt dużo
kogoś innego, żeby zostało miejsce dla mnie.
Często kocha się "z przerwami". To znaczy czasem jest tak, że aż brzuch boli i oczy pieką, a czasem jest tak, "że można wytrzymać" i w ogóle myśli się mocno o czym innym.
Czymże jest umieranie,
jeśli masz żyć do końca świata.
To zaszczyt dla mnie, że mogłem cię kochać!
