
Bo wiem, że by złączyć dwoje ludzi, samo przeznaczenie nie ...
Bo wiem, że by złączyć dwoje ludzi,
samo przeznaczenie nie wystarczy.
Trzeba czegoś więcej niż przeznaczenie.
A jeśli wiersze to są właśnie sny języka, które spisują poeci?
[...] bo w ciszy człowiek słyszy własne myśli jeszcze głośniej.
Nie chcę się z nią żegnać, skoro tak naprawdę wcale nie chcę, żeby odchodziła.
Czasami dużo trudniej jest zostać, niż odejść.
Czasem trzeba doświadczyć chaosu, zanim narodzi się ten, kto zapanuje nad sytuacją.
Pragniemy stabilizacji, a marzymy o szaleństwie i życiu chwilą. Kiedy mamy jedno, tęsknimy za drugim. Gdy mamy to drugie, tęsknimy za pierwszym. Zawsze niespełnieni, zawsze rozdarci, zawsze nieszczęśliwi i potwornie marudni.
Bo to,co nowe,prawie zawsze było tymczasowe.A tymczasowe łamało serce.
Prawda to usankcjonowane kłamstwo. Prawda nie istnieje.
Czasami, Louis, zmarli są lepsi. Ten, kto to powiedział, pewnie miał na myśli, że nie cierpią, nie czują bólu, nie troszczą się o przyszłość.
Grzech twój jest rzemiosłem, a nie przypadkiem.