Ludzie sami są jak tunele: jak kręte, ciemne przestrzenie i ...
Ludzie sami są jak tunele: jak kręte, ciemne przestrzenie i głębokie jaskinie. Nie da się poznać wszystkich zakamarków ich duszy.
Nie można ich sobie nawet wyobrazić.
Nawet nicość nie trwa wiecznie.
Bumerang, który wraca, nie jest tym, który rzuciłam.
Nadszedł czas, żebym przestała się zamartwiać i zastanawiać, jak to się wszystko skończy. Nadszedł czas, żeby nauczyć się cieszyć z tego, co mam - zanim nastąpi kolejna zmiana.
Odważny jest ten, kto wie, że przegra
zanim jeszcze rozpocznie walkę, lecz
mimo to zaczyna i prowadzi ją do
końca bez względu na wszystko.
Nie poświęca się życia dla symboli.
Piękno tej chwili miało po prostu stać się naszym życiem.
Kłopot z ludźmi dzisiaj polega na tym, że brakuje im godności.
Mężczyźni są dziwnie ciekawi tego, co im boleść sprawić może.
Nie da się nikogo zatrzymać
na tym świecie samą miłością.
Bóg dzieli nierówno. Jednym daje wszystko, drugim figę z makiem...