
Ludzie sami są jak tunele: jak kręte, ciemne przestrzenie i ...
Ludzie sami są jak tunele: jak kręte, ciemne przestrzenie i głębokie jaskinie. Nie da się poznać wszystkich zakamarków ich duszy.
Nie można ich sobie nawet wyobrazić.
Jeśli dojdziesz do ładu z własnym
wnętrzem, wówczas to, co zewnętrzne,
samo się ułoży. Rzeczywistość pierwotna tkwi wewnątrz, a zewnętrzna jest wobec niej wtórna.
Gdy kochamy łudzimy najpierw samych siebie, a potem drugich.
Miłość przychodzi sama (...) Wszystko inne wymaga czasu. Powinniśmy o tym pamiętać.
Mężczyźni: nie można bez nich żyć i nie można ich na dobre ujarzmić.
To już byłby koniec tego zasranego świata - powiedział wtedy - gdyby ludzie podróżowali pierwszą klasą,
a literatura wagonem bagażowym.
Boże dopomóż mi być takim
człowiekiem, za jakiego uważa mnie mój pies.
Szczęście to kiedy to, co myślisz, to co mówisz i to co robisz, są w harmonii. Nie wykazuj nigdy niewdzięczności za otrzymane przyjątki, bo zaszkodzisz tylko sobie. Wszystko, co robimy, opiera się na wyborach. Nasz los rysujemy sobie sami.
Czasem trzeba odciąć stare rzeczy, żeby zrobić miejsce dla nowych.
Nigdy nie można uwolnić się od świata, a dzielić z kimś życie oznacza dzielić winy.
...serce rzadko jest rozważne.
Nie można poddać go kontroli rozumu.