Ludzie sami są jak tunele: jak kręte, ciemne przestrzenie i ...
Ludzie sami są jak tunele: jak kręte, ciemne przestrzenie i głębokie jaskinie. Nie da się poznać wszystkich zakamarków ich duszy.
Nie można ich sobie nawet wyobrazić.
Powiadają mędrcy, że nie można niczego dobrego zbudować, zanim się czegoś nie zburzy...
Odnajdywać piękno wszędzie tam, gdzie ono jest, i obdarowywać nim ludzi. Po to jestem na świecie.
Słowa mają rozmaite rozmiary, gęstość, głębię, ciężar.
Sen jest najposilniejszym składnikiem uczty życia.
Literatura nie jest prawdą, ponieważ pokazuje nam coś, co już znamy. Jest prawdą, ponieważ to, co ukazuje, nieustannie nas zaskakuje. I nie można jej zrozumieć, nie przeżywszy jej na własnej skórze.
Jest na tym świecie wielu dobrych
ludzi. Ludzi takich jak ty, którzy nie mają łatwego życia, a jednak wciąż starają się postępować
tak, jak należy. Bohaterowie dnia codziennego.
Nieśmiałość to skutek poczucia
własnej niższości, mniejszej lub większej.
I choć myślisz, że cały
świat leży u twoich stóp, On
może powstać i cię stratować.
Kto wcześnie się z łóżka zbiera, ten wcześnie umiera.
Nie można dotykać szczęścia
koniuszkami palców. Albo dajesz, albo bierzesz.