
Ludzie sami są jak tunele: jak kręte, ciemne przestrzenie i ...
Ludzie sami są jak tunele: jak kręte, ciemne przestrzenie i głębokie jaskinie. Nie da się poznać wszystkich zakamarków ich duszy.
Nie można ich sobie nawet wyobrazić.
Życie przeżywa się do przodu, ale rozumie wstecz.
W sercu każdego mężczyzny jest
silne pragnienie stoczenia bitwy,
przeżycia przygody i uratowania pięknej.
Dla pewnego rodzaju ludzi miłość
zaczyna się od czegoś zupełnie drobnego, od głupstwa. Albo nie zaczyna się wcale.
Czasami szkło skrzy się mocniej od brylantów, bo bardziej musi się wykazać.
Wszystko można stracić, poczynając od wstydu.
Wartością jest wykonanie pomysłu, a nie sam pomysł.
Czy Bóg jest jedynie Bogiem piękna? Co zatem z brzydkimi ludźmi i brzydkimi miejscami?
Książki były konieczną ucieczką, którą zawsze podejmowałam z radością.
Najjaśniejszym blaskiem świeci się wtedy, gdy wokół panuje ciemność.
Czy wiesz, jakie to uczucie, gdy w środku coś nieuchronnie gnije i człowiek sam to czuje?