Na tym polega tragedia. Nie na tym, że jeden człowiek ...

 Starzy jesteśmy wtedy, kiedy większość ludzi wolałaby, żebyśmy już nie żyli.

 Jej łzy zalewają mu mózg, zatapiają każdą myśl, zanim dopłynie do końca.

 Samce wywodzą się z zimna. Jak śmierć.

 Świat ten nie jest ani dobry, ani zły. Każdy z nas niesie do niego swoje tęsknoty i marzenia, a świat nie jest niczym więcej niż naszym lustrem - nie kocha, nie nienawidzi, nie gubi i nie znajduje. Nasze złudzenia to są prawdziwe schody do nieba.

 Jakimi szczęściarzami są Ci, którzy mogą się przytulać do swoich ukochanych, kiedy tylko przyjdzie im na to ochota.

 Kiedy wykluczy się niemożliwe, to co pozostanie, choćby całkiem nieprawdopodobne, musi być prawdą.

 Nie bój się życia. Nie bój się szczęścia. Każdy z nas ma prawo do nich jak do powietrza. Nie pytaj nigdy, czy jesteś godny szczęścia. Nie jest godny, kto pyta.

 Okropne uczucie kiedy się kłamie. Masz ochotę jednocześnie śmiać się i złościć.

 Przenieść się do XIX wieku, kiedy mężczyźni byli mężczyznami, a kobiety nosiły zwiewne szaty.

 Gdzieś musi być granica błędów
do popełnienia przez jedną osobę.