Na tym polega tragedia. Nie na tym, że jeden człowiek ...

 Zawsze w drodze, zawsze na szlaku.

 Pusty.
Smutny.
Czasem zły.
Głównie smutny.
Trochę wkurzony.
Niewiele wart.
Zmęczony.
Oszukany.
Samotny.

 Znajdź mnie szybko.
Zanim znajdzie mnie kto inny.

 Słowa i ludzie w mojej głowie są dla mnie tak żywi, że tracę poczucie rzeczywistości.

 [...] odchodzimy z tego świata, kiedy brak nam już łez.

 W samotności człowiek poznaje wszystko i przestaje się bać czegokolwiek.

 Zahamowania są niewłaściwą formą oporu.

 Czasem trzeba udawać do samego końca,
bez względu na to, co się naprawdę czuje.

 Doprawdy zdumiewające, ile rzeczy może spieprzyć człowiek w ciągu jednego życia.

 Tradycje są świetne, pod warunkiem że są nasze, nie obce.