Ludzie są jak liście, którymi wiatr ciska; gdy rzuci je ...
Ludzie są jak liście, którymi wiatr ciska;
gdy rzuci je na trawnik, leżą na trawniku,
a gdy rzuci w błoto - leżą w błocie.
Rozbić jest łatwo, uświadamiam
sobie. Prawdziwą sztuką jest scalić.
Największym nieszczęściem w małżeństwie jest różność charakterów i usposobień.
Wolę zginąć, domagając się sprawiedliwości, niż umrzeć samotnie
w więzieniu, które sama sobie stworzyłam.
- Ale czy mimo wszystko nie jest lepiej żyć i umrzeć, niż nigdy nie żyć naprawdę?
To w porządku kochać kogoś bez wzajemności, dopóki ten ktoś jest
wart miłości. Dopóki na nią zasługuje.
Nie możemy się bać, bo istnieją rzeczy,
które karmią się naszym strachem. Strach
wszystko pogarsza. Trzeba skupić się na
tym, co widzisz i przestać myśleć o sobie.
Lubię deszcz, bo pada
na wszystkich jednakowo.
Małej wartości jest to wszystko, co cenę posiada.
Błądzę w ciemnościach wspomnień i w rezultacie mylę się w rzeczach bardzo zasadniczych.
Miłość jest jak gwiazda biegnąca po niebie, jak zjawienie, które tylko raz się zdarza. To jest coś więcej niż uczucie, to jest siła, która porusza światem.