Samotność jest złudzeniem. Myśli człowieka krążą zawsze koło innych ludzi ...
Samotność jest złudzeniem. Myśli człowieka krążą zawsze koło innych ludzi i łączą go z ich obcym losem, który na próżno stara się odepchnąć.
Błądzę w ciemnościach wspomnień i w rezultacie mylę się w rzeczach bardzo zasadniczych.
Przeprowadzili bardzo dokładne badania,
z których wynika jednoznacznie, że ludzkość stała się całkowicie bezużyteczna.
Wszystko mija jak strumień, nic nie jest trwałe. To, co było, już nie jest, a to, co będzie, nie jest jeszcze. Niebawem zmieni się w przeszłość, zniknie, zmieni się w pustkę, w nic. Ale pamięć trwa, pamięć jest straszna, nieubłagana. Pamięć jest strumieniem, który nie przemija.
Nic tak nie chroni przed paniką jak proste czynności.
Idziesz do niewiast? Nie zapomnij bata!
Jeśli dojdziesz do ładu z
własnym wnętrzem, wówczas to,
co zewnętrzne, samo się ułoży.
Rzeczywistość pierwotna tkwi
wewnątrz, a zewnętrzna jest
wobec niej wtórna.
Wybacz mi brak oryginalności, ale nie wszyscy jesteśmy twórcami.
Nie stracisz mnie. Będę tu tkwić jak przyklejona.
Pies za ciebie zginie, ale nigdy cię
nie okłamie. I spojrzy ci prosto w oczy.
Ale może powinniśmy
kochać to, czego nie umiemy pojąć.