Ci, którzy umieją się cieszyć żywiołowo, najmocniej także cierpią.
(...) zdolność do zabijania jest fundamentalna dla każdego zdrowego człowieka.
Nie ma nic groźniejszego niż „być może".
Z każdej książki, którą przeczytałam, zaczerpnęłam jeden paciorek filozoficznej mądrości, a wszystkie nawlokłam na różaniec, który miał mi wystarczyć do końca życia.
Mam oczy i uszy, a w razie potrzeby także ostrza ukryte w cichych dłoniach.
Zakochanie nigdy się nie boi. Gdybyśmy dorównywali mu odwagę, bylibyśmy niepokonani.
Tylko dlatego, że coś nie wyszło, nie można zakładać, że na świecie nie ma innych ludzi do kochania. Miłość jest zbyt ważna, by iść bez niej przez życie.
Złość to tylko mały przecinek we wściekłości.
Prawdziwa miłość to rozmowa, która trwa całe życie.
Zawsze potrzeba dwojga ludzi.
Do tego, żeby układało się w związku.
Do tego, żeby go rozbić, i do tego, żeby później naprawić to, co się zepsuło.
