
Żyjmy nadzieją, jak mówią prorocy. Dzień w końcu staje po ...
Żyjmy nadzieją, jak mówią prorocy.
Dzień w końcu staje po najdłuższej nocy.
Gwiazdo, chroń nas – od szczęścia i spokoju.
Ból jest przemijający, a skutki rezygnacji pozostają na zawsze.
Ale zakochać się to nie znaczy
kochać. Zakochać się można nienawidząc.
Każda dusza, na ile to możliwe, powinna być szczęśliwa w samotności, zanim pochłonie ją miłość, ponieważ nigdy nie wiadomo, kiedy druga strona odejdzie. To był największy paradoks - dusze potrzebowały siebie nawzajem, ale jednocześnie ważne było, by siebie nie potrzebowały.
Nie słychać, jak ludzie myślą o sobie. Jak w myślach ratują ukochanych. Jak przychylają im nieba, sobie skąpiąc powietrza.
Piękno jest jak komfort i alkohol, człowiek się przyzwyczaja i nie zwraca już na to uwagi.
Ona nawet tego nie rozumie, ale naprawdę mogłabym się jej przydać.
Czy nerwy, zakończenia nerwowe w opuszkach palców, mają własną pamięć?
Uważam, że gdy ktoś wyrządza ci krzywdę,
obie strony odczuwają ciężar wyrządzonego
zła - obie strony cierpią. Przebaczenie oznacza wzięcie całego tego ciężaru na siebie.
Każde spotkanie niesie w sobie początek straty.