Kończą mi się litery. Nie mam już ani słowa. Ktoś ...

 Zbyt mnie straszyli i teraz
niczym już przestraszyć nie są w stanie.

 Statki są najpiękniejsze z dala od lądu, kiedy stają się statkami, nie przedmiotami. To jest ich prawdziwa istota, rozpoznawalna tylko w morzu.

 Zaryzykowałaś życiem, żeby mnie ocalić. Nie mogę pozwolić, żebyś cierpiała z tego powodu. Poświęciłaś się dla mnie, nie mogłabym prosić o nic więcej. Nie będę cię osądzać. Jedyne, co mogę w tej chwili zrobić... to ci podziękować. Dziękuję ci. Dziękuję, że uratowałaś mi życie.

 Wypowiadając na głos jej imię, nadal czuję ukłucie bólu, uszczypnięcie, które mówi, że wciąż noszę ją w swoim sercu.

 Nasza cywilizacja prędzej upadnie od własnej obojętności niż na skutek ataku z zewnątrz.

 Być może jesteśmy w tym miejscu, gdzie prawda nie zależy od faktycznych dowodów, ale od tych, którzy mają głos i siłę. Tego mi najbardziej brakuje, poczucia, że prawda jest niezależna, bezstronna.

 Po prostu zakochaliśmy się w sobie. Na to nie można nic poradzić, prawda? Nie możesz zdecydować, w kim się zakochasz, kiedy i gdzie. To się po prostu dzieje.

 Ten, kto ulega, nie zawsze jest słaby. Mądrze wybieraj swoje zwycięstwa.

 Myślę, że czas na ewakuację. Powoli, spokojnie i, och, najlepiej wczoraj.

 Im cięższe staje się serce, tym
silniejszy musi być człowiek, by je udźwignąć.