I cóż to za świat, który naprzód obdziera z ideałów, ...
I cóż to za świat, który naprzód obdziera z ideałów, a potem skazuje obdartego?
A tamta chwila była tylko jedna.
Chciałam wiedzieć wszystko, chociaż
w niewiedzy zawsze była jakaś nadzieja.
Są ludzie, których obecność jest dla innych jak dar.
Wyszło na wasze: to, kim się było, u ludzi większe ma znaczenie niż to, kim się jest.
Marzenia czekają na odkrycie w
tym, co porusza nas do głębi, co kochamy
- jakieś miejsce, fragment książki, filmu, obraz.
Samotność jest złudzeniem. Myśli człowieka krążą zawsze koło innych ludzi i łączą go z ich obcym losem, który na próżno stara się odepchnąć.
Wypaliłam cała paczke Silk Catów w akcie autodestrukcyjnej rozpaczy egzystencjalnej.
Nie ma nic gorszego niż człowiek, który stracił poczucie czasu - zaczyna on wtedy zapominać czy w ogóle żyje i na co ta walka. Bez poczucia czasu nie ma przyszłości, nie ma nadziei, a bez nadziej wszelki trud jest bezsensowny.
Ludzie będą zawsze dla
ciebie źli, jeżeli konieczność nie zmusi ich do tego, by byli dobrzy.
Nie jesteśmy w stanie uchronić ludzi przed popełnianiem błędów, a świata przed złem.