I cóż to za świat, który naprzód obdziera z ideałów, ...

 Droga! Gdybym pałace mógł nazad odzyskać jedną łzą twoją, nie chcę, abyś łzę wylała.

 Dotyk odsłania zbyt wiele, niewyobrażalnie mnie męczy, dlatego staram się go unikać za wszelką cenę.

 Miałam ochotę wymachiwać
rękami i wrzeszczeć: Mam siedemnaście
lat! Nie mogę uratować świata. Nie
umiem nawet równolegle parkować.

 Najpiękniejszym miastem świata jest to, w którym czujemy się szczęśliwi.

 Żyjmy nadzieją, jak mówią prorocy.
Dzień w końcu staje po najdłuższej nocy.

 Bo choćby nawet cały świat rzucał w ciebie kamieniami, to jeżeli mama stoi
po twojej stronie, nic ci się nie stanie.

 Sprawiasz, że zaczynam
pragnąć tego, czego nie mogę mieć.

 Są takie chwile, kiedy człowiek nie ogląda się na koszta.

 Ten facet był jak nałóg - brzydki, niezdrowy i groził zawałem.

 Kłamać można także milczeniem.