Ubóstwiam przyjemności nieskomplikowane. Jest to ostatnia ucieczka istot skomplikowanych.

 Ocalić się dla miłości.

 - Pamiętasz ... - zaczynam.
- Ja wszystko pamiętam - przerywa mi. - I właśnie dlatego tak mi z tym ciężko.

 Przeciwieństwa nie tylko się przyciągają. Płoną żywym ogniem i spopielają całe miasta.

 Od prawdy zawsze wolałem niepewność.

 Człowiek nie jest bez skazy i
nigdy nie jest zadowolony, z tego co ma.

 A to jest najważniejsze, tak mi się przynajmniej wydaje - być w zgodzie
z samym sobą i wiedzieć, kim się jest.

 Im większe skupisko ludności, tym łatwiej pozbyć się człowieczeństwa.

 Nie ma nic bardziej względnego
niż piękno. Jedna róża to piękno. Dziesięć
róż to coś drogiego. Sto róż to nuda.

 Kochałem go, bo był jedyną znaną mi osobą na tyle głupią, by uważać mnie za geniusza.

 Nikt z nas nie zna skutków własnego okrucieństwa.