... jeśli kogoś kochamy, to dosyć trudno jest nam wybić ...

 Wszystko mija jak strumień, nic nie jest trwałe. To, co było, już nie jest, a to, co będzie, nie jest jeszcze. Niebawem zmieni się w przeszłość, zniknie, zmieni się w pustkę, w nic. Ale pamięć trwa, pamięć jest straszna, nieubłagana. Pamięć jest strumieniem, który nie przemija.

 Ludzie rzadko zdają sobie sprawę, że kiedy ich usta kłamią, ich oczy cały czas mówią prawdę.

 Niezadowoleni ludzie raczej nie uśmiechają się...

 Wszystko nędza, zgryzota, człowiek sobie myśli, że przejdzie, a to zawsze wraca, i zawsze się powtarza, i znowu wraca. Jakby świata nie starczało na ludzi, jakby życia nie starczało na człowieka, nie mówiąc o szczęściu.

 Ja czuję się u siebie tam, gdzie jestem obca.

 Żal przychodzi wtedy, kiedy jesteśmy rozczarowani sobą i swoimi wyborami.

 Jeśli pokładamy w kimś ufność, nie ma rzeczy niemożliwych.

 Pomieszczenie było takie duże, a ja byłam taka mała.

 Jakimi szczęściarzami są Ci, którzy mogą się przytulać do swoich ukochanych, kiedy tylko przyjdzie im na to ochota.

 Lepiej żyć we wstydzie, niż zginąć dumną.