Podróż donikąd też zaczyna się od pierwszego kroku.

 Zło jest w nas wszystkich,
Toraku. Niektórzy z nim walczą.
Niektórzy je karmią. Tak zawsze było.

 Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.

 Lepiej zginąć własną
drogą, niż ocalić się, idąc cudzą.

 Człowiek widzi dobrze tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.

 Szczęście zwalnia ludzi z obowiązków.

 Młodość jest jak zdrada: nikt się jej nie spodziewa, bo jest absurdalna. Później wszyscy próbują zrozumieć, jak do tego doszło.

 Lepiej być w kajdanach z ukochanymi
ludźmi, niż cieszyć się wolnością w samotności.

 Dawniej patrzyliśmy się w niebo, aby się modlić, teraz robimy to, aby przeklinać.

 Są takie miejsca, do których nie należy zapuszczać się myślami,
ale one i tak tam podążają.

 Z czasem człowiek uczy się widzieć dużo więcej.