Lat może trzydzieści, może czterdzieści a może pięćdziesiąt, no, staruch ...

 Największym nieszczęściem w małżeństwie jest różność charakterów i usposobień.

 Czasem sama się w sobie nie mieszczę.

 Każde negatywne działanie, nieważne jak pozornie bez znaczenia, nas osłabia!

 Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.

 Życie to twarda walka. (...) aby przetrwać i coś osiągnąć, trzeba dawać z siebie wszystko.

 Często usiłujemy ukryć nasze uczucia przed tymi, którzy powinni je poznać.

 Jak ty-właśnie ty-zamierzasz
wydostać się z tego labiryntu cierpienia?

 O pewnych sprawach człowiek nie ma siły myśleć.

 Nigdy nie traktowałam cię poważnie. Gdy się spotkaliśmy, było już na to zbyt późno.

 Chodzi o to, by uchwycić nieprzemijające w tym, co przemija.