Głupcy zadają głupie pytania. A mądrzy odpowiadają na nie.

 Nie słychać, jak ludzie myślą o sobie. Jak w myślach ratują ukochanych. Jak przychylają im nieba, sobie skąpiąc powietrza.

 Nadzieja czyni nas niewolnikiem, rozpacz – wolnym człowiekiem.

 Ja jednak zawsze wyobrażałam sobie, że w innym życiu ktoś stanął przy moim grobie.

 Szkoda, że dorośli się nie cieszą. (...). Dorośli planują i wykonują.

 Bo miłość jest jak drzewo: sama
z siebie rośnie, głęboko zapuszcza
korzenie w całą istotę człowieka i
nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.

 Umiał wyznawać miłość, niestety, nie bardzo wiedział jak kochać.

 Nie mam prawa osądzać Twoich wyborów [..] często wątpię w swoje.

 Czasami w ułamku sekundy człowiek uświadamia sobie, że całe jego życie zależało od jednej decyzji. Gdyby nie zgubiony list albo rozmowa telefoniczna, do której nie doszło, sprawy potoczyłyby się zupełnie inaczej.

 Im więcej świeczek na
torcie, tym trudniej coś zmienić.

 Przez życie trzeba przejść z godnym przymrużeniem oka, dając tym samym świadectwo nieznanemu stwórcy, że poznaliśmy się na kapitalnym żarcie,
jaki uczynił, powołując nas na ten świat.