
Są dwa uczucia, których natura ludzka nie znosi: wdzięczność i ...
Są dwa uczucia, których natura ludzka nie znosi: wdzięczność i wspólne poczucie winy.
Nasza historia się zakończyła, ale
nasz podróż trwa. Ponieważ zawsze
będziemy żyć na krawędzi, aż do śmierci.
Jest jeszcze wiele historii do opowiedzenia, ran do wyleczenia
oraz toastów, które należy wznieść.
Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.
Boże dopomóż mi być takim
człowiekiem, za jakiego uważa mnie mój pies.
Cholernie trudno zachować
godność, gdy wschodzące słońce jest
zbyt jaskrawe dla twoich gasnących oczu.
Istnieje depozyt wiary,
któremu staramy się być wierni.
I w cichej przystani jakiej są dla niej jego ramiona odpływa w spokojny sen...
Co to jest za życie, jeśli pełne trwogi o to, co będzie, jeszcze trwogi o to, co może być, a w końcu o to, co jest. Bez piołunu nie ma miodu, choć tylko co jedno z tych ziół samodzielnie wystarcza do picia.
Ludzie są jak liście, którymi wiatr ciska;
gdy rzuci je na trawnik, leżą na trawniku,
a gdy rzuci w błoto - leżą w błocie.
Kto zagląda w otchłań, może zapłacić za to cząstką swojego człowieczeństwa.