Paryż to miasto, gdzie najłatwiej spędzić czas nic nie robiąc.

 Dziwna rzecz – być normalnym. Nie
wiesz, kiedy przestajesz być normalny. Dowiadujesz się, że jesteś normalny, kiedy wracasz z krainy szaleństwa. Normalność jest jak dziwny, dziki ptak, który śpiewa ci w duszy nie dlatego,
że musi, ale dlatego że chce.

 Serce kobiety jest niezgłębioną tajemnicą.

 Nie można zmienić świata, ale można go po kawałeczku poprawiać.

 Szczęściem należy się dzielić – tylko wtedy wraca do ciebie.

 Czyżby miał pan o ludziach wokół siebie aż tak wysokie mniemanie, że zależy panu na tym, co myślą?

 Istnieje depozyt wiary,
któremu staramy się być wierni.

 Zmartwienie pożera serce. Zabija.

 A przecież oboje wyobrażali to sobie inaczej, wyobrażali sobie, że będą inni niż te wszystkie pary, które widywali na weselach i pogrzebach. Zmęczone sobą. Wkurwione. Mające siebie dość. Nie, on miał być jej, a ona miała być jego. Mieli się wygłupiać, mieli kpić z życia. Przecież czuli się ze sobą tak dobrze. Przecież się lubili.

 "Przyjacielu, pamiętaj, że serce nasze, jak organ, służy do tego, żeby je czyścić, a nie gnieść sobie w nim żalu. Przyjaźń to jeden z najcenniejszych skarbów, których możemy doświadczyć w życiu."

 Życie to seria lekcji, które trzeba przeżyć aby je zrozumieć.