Za dużo tutaj dymu, żeby nie było ognia.

 Widzimy szczęśliwych ludzi, których nie my uszczęśliwiamy, i to jest nieznośne!

 Człowiek musiał popsuć trochę swoją naturę, bo nie rodzi się wilkiem, a jest wilkiem.

 Czuje, że ma już dość zmartwień.
Dość kłopotów. Dość tego, że zawsze gdy poznaje kogoś, kto jest w stanie ją zrozumieć, on zaraz odchodzi.

 Wszystko jest prawdą ukrytą w zręcznych słowach.

 Zapamiętaj, Poirot, człowiek nie potrzebuje motywu do dobroci. Zło wymaga racji, dobro może istnieć samo przez się.

 Tylko głupcy nie potrafią docenić,
kiedy szczęście się do nich uśmiecha.

 Jam jest Cieniem.
Przez miasto utrapienia mknę. Drogą wiodącą w wiekuiste męki.

 Wydaję mi się, że w życiu nazbyt często tragedia goni tragedię.

 Zaczynam pojmować, że jedno życie to zdecydowanie za mało.

 Nie zapominaj, że jesteś lekarzem, możesz więc zacząć ją leczyć, nieważne z czego.