Dopóki starczy światła, nie zapomnę, a kiedy nastanie ciemność, też ...

 Jest na nim dość miejsca dla nas wszystkich. Musimy je tylko znaleźć.

 Kiedy ktoś zostaje porzucony, wątpi w swoją zdolność do zatrzymywania przy sobie ludzi, nawet przyjaciół.

 Za tym światem istnieje świat cienia, z którego mogę czerpać moc.

 Uśmiecham się do niego, zakochana
nieco bardziej niż trzydzieści sekund temu.

 Maskowanie się i tajemniczość wydają się konieczne w życiu melancholika.

 Pokrewne dusze zawsze
potrafią znaleźć do siebie drogę.

 W końcu to nie zmiany łamią
człowiekowi serce, tylko to, co dobrze znane.

 Można kochać kogoś bez wzajemności, dopóki jest wart uczucia. Dopóki zasługuje na miłość.

 Spójrz w swoje serce. Przemyśl swoją postawę.

 A teraz sama przyjechałam w to miejsce, w którym w pewnym sensie wszystko się zaczęło.