Człowiek, który rzadko odzywa się do przyjaciół, niczego nie powie ...

 Bóg zyskał tamtego dnia anioła, ja straciłem świętą.

 Wszystko jest efemeryczne jak ruchome obłoki, które kształtami o rzeźbionej finezji malują nieskończenie błękitne płótno niebios. Ani obłok nie ma już za chwilę, ani płótna nie jest już takie samo.

 ... zawsze mamy dość siły, żeby znieść cudze nieszczęścia.

 Są takie chwile, kiedy nawet dziecko wie, że lepiej powstrzymać się od płaczu.

 Niepewność bywa czasem gorsza niż brak uzbrojonej straży.

 Cały świat jest straszliwie przepełniony wspomnieniami
tej, która istniała i którą stracił.

 Jesteśmy po prostu dobrymi ludźmi z brzydką przeszłością, szukającymi idealnej przyszłości. Myślę, że znaleźliśmy ją w sobie nawzajem.

 Każdy problem wygląda
jak gwóźdź, gdy pierwsze, co
przychodzi ci do głowy, to młotek.

 Wszystko, co Cię oburza i na co silnie reagujesz u drugiego człowieka, istnieje także w Tobie.

 Wypowiedziana czy nie, myśl istnieje i ma swoją moc.