
Człowiek, który rzadko odzywa się do przyjaciół, niczego nie powie ...
Człowiek, który rzadko odzywa się do przyjaciół, niczego nie powie wrogom.
W końcu, ile razy dostajemy drugą szansę?
Patrzę w jego oczy nieznające smutku i drzwi w moim sercu otwierają się z hukiem.
W ciszy koło czwartej nad ranem
słyszałem, jak powoli rosną korzenie samotności.
Tak ciężko żyć w idealnej rodzinie, jeśli samemu nie jest się idealnym.
Ludzie w rzeczywistości przeżywają tylko połowę tego, co naprawdę mogliby przeżyć - rzecz jasna, jeżeli mają trochę szczęścia.
Nic nie jest naprawdę piękne, jeśli się człowiek nauczy, że pięknie jest tylko we dwoje...
Im większe skupisko ludności, tym łatwiej pozbyć się człowieczeństwa.
Tkwiąca w tym wszystkim ironia wydała mi się przytłaczająco smutna.
Każdy z nas ma swój własny świat, własny sposób jego postrzegania. Dlatego te same słowa mogą być inaczej rozumiane. Czasami warto wyjść poza swój schemat i „poczuć" świat słowami innych.
Objawem zdrowia jest ból.