
Może zasługiwała na to, żeby o niej zapomniano. Jednak ja ...
Może zasługiwała na to, żeby o niej zapomniano. Jednak ja nie potrafiłem o niej zapomnieć.
[...] przemoc, nawet jako środek ostateczny, przynosi kiepskie rezultaty.
Często nie my wpływamy na słowa, lecz
słowa, których często używamy wpływają na nas.
A więc to prawda. Istnieje życie po
śmierci. I jest takie samo. Ja to mam pecha.
Nie ma łatwiejszej do rządzenia społeczności niż ta, która odrzuca koncepcję społeczeństwa.
Nie czujemy się kochani, dopóki choć jedna osoba na ziemi nie pozna nas dogłębnie. Takimi, jakimi jesteśmy naprawdę a nie takimi jakimi chcielibyśmy być.
Podobno myślenie daje niekiedy oszałamiające rezultaty...
Nadzieja błyszczy w sercu durnia.
Niczego nie mają, wszystko muszą sobie dokłamać, dozmyślać, dośpiewać.
(...) ludzie, którzy nie śpiewają, nie mogą sobie nawet wyobrazić, czym jest szczęście śpiewania.
Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.