
W końcu to moja historia i właśnie tak chcę ją ...
W końcu to moja historia i właśnie tak chcę ją opowiedzieć.
Cóż chcesz? Człowiek nie może być nieustannie tragiczny.
Bogatych łuczywo kusi, śmierć koseką nad ich głowami kręci, ubogich życie rychło przepędza jak powietrze, przerzedzone ważkami.
Czy okaże się bohaterem własnego życia, czy też rolę te odegra ktoś inny?
Nawet nicość nie trwa wiecznie.
Dyskrecja u kobiety to jak uczciwość u mężczyzny.
Człowiek żyje, dopóki wszystko go ciekawi.
Trzeba szybko uwolnić się od przeszłości, żeby ta nie zdążyła nas zniszczyć.
W tej sytuacji prywatność to luksus, na który żadne z nas nie może sobie pozwolić.
Czasami można odnieść wrażenie, że świat jest zbiorową iluzją, lecz to jest iluzją, bo świat nie jest ani zbiorowy, ani iluzyjny. Jest całkiem prawdziwy, a jednocześnie całkiem nieprawdziwy. Taka jest jego natura.
Czy jest sens nadal być
człowiekiem, gdy pozbędziesz się uczuć?