Prześpię się i zapomnę; mam własne życie, własne smutne, łachmaniarskie ...

 (…) niezwykłość wydarzenia nie świadczy o tym, że nie może ono zaistnieć.

 Czasami wspominanie dobrych chwil jest najboleśniejsze.

 Słowa nie zawisły w powietrzu, wniknęły natychmiast w ciało. I w zależności od tego, jakie one były, ciało to albo zdrowiało, albo umierało.

 Cywilizacja – to władza nad światem, kultura – to miłość do świata.

 Często kocha się "z przerwami". To znaczy czasem jest tak, że aż brzuch boli i oczy pieką, a czasem jest tak, "że można wytrzymać" i w ogóle myśli się mocno o czym innym.

 Ona pachnie jak czekolada. A ja nie lubię, jak się mnie bije — plątałem się w panice.

 Życie to walka, a walka to życie. Na tym polega prawda, chociaż niewielu jest takich, którzy ją zrozumieją. Nie daj się zwieść ułudzie spokojnej egzystencji. Tam, gdzie nie ma walki, nie ma życia.

 Nie starzy. Nie młodzi. W wieku umieralnym.

 Małej wartości jest to wszystko, co cenę posiada.

 Czas nie istnieje,
dlatego nie należy go tracić.