
Prześpię się i zapomnę; mam własne życie, własne smutne, łachmaniarskie ...
Prześpię się i zapomnę; mam własne życie,
własne smutne, łachmaniarskie życie już na zawsze.
Życie to jeden wielki, śmierdzący bajzel i na tym polega jego piękno.
Nic nie trwa wiecznie, nikt nie jest zupełnie wolny.
Bóg dzieli nierówno. Jednym daje wszystko, drugim figę z makiem...
Bądź takim , abyś nie musiał czerwienić się przed samym sobą.
Czasem, gdy człowiek coś zdobędzie, przestaje tego pragnąć.
Dzielni ludzie zawsze mają jakieś blizny.
Każda łamigłówka ma rozwiązanie, a każdy człowiek jakąś słabość.
Woda może także przynieść korzyść sercu...
...mędrzec zawsze jest radosny, bo akceptuje rzeczywistość.
Wszak istnieje coś takiego jak
zarażenie podróżą i jest to rodzaj
choroby w gruncie rzeczy nieuleczalnej.