Można znieść wszystko, na co się człowiek zdecyduje.

 Co zrobić, kiedy pożądanie okazuje się groźną, mroczną siłą?

 Szybko zasnę i po cichu zapomnę. Jakie to byłoby łatwe, pomyślałam.

 Metoda małych kroczków. Tak to się robi. Tak zaczynają się wielkie zmiany.

 Należy wszelkie sprawy osobiste zostawić za drzwiami. Ogarniać świat trzeba umysłem, nie sercem. Serce jest zawodne jak zawiłości losu, ma swoje uwarunkowania, sympatie i antypatie, wszystko więc rozstrzygać musi umysł.

 Kradzione szczęście mści się prędzej czy później,zostawiając tylko posmak goryczy.

 Przyjaciele świadczą o człowieku, dzięki nim można mieć o nim pewne wyobrażenie.

 Zamiast zastanawiać się, czy ktoś nas pokochałby takimi, jakimi jesteśmy, powinniśmy zapytać siebie, czy my sami się kochamy. Jeżeli nie potrafimy kochać samych siebie, jak możemy oczekiwać, że zrobi to ktoś inny?

 Nigdy nie wiadomo do jakiego stopnia
decyzje, które podejmujemy wpłyną na
nasz los, bo są to na ogół decyzje nie znaczące.

 Skoro parę minut cierpienia
wywołuje gniew, co się dzieje z
człowiekiem po kilkudziesięciu latach?
Nawet kamień pęka po długotrwałym deszczu.

 Iść za marzeniem i znowu iść za marzeniem, i tak zawsze aż do końca.