Czasami zapominam, jak się oddycha.

 Wróg, którego nie widać, zawsze wydaje się najbardziej przerażający.

 Bo kiedy znajdziesz kogoś, kto lubi
was za to, jacy jesteście naprawdę, i
kogo wy lubicie za to, jaki on jest naprawdę, musicie zrobić wszystko, co
w waszej mocy, żeby go nie stracić.

 Bo sztuka to magia, a magia nie zawsze jest biała.

 Nocą myśli mają nieprzyjemny zwyczaj zrywania się ze smyczy.

 Jest jeszcze wiele historii do opowiedzenia, ran do wyleczenia
oraz toastów, które należy wznieść.

 Wódka była tej nocy jak tlen. Znowu można było oddychać.

 To był dobry dzień, jeden z tych, które chowasz w pudełku na dnie szuflady i wyciągasz kiedy jest ci naprawdę smutno.

 Człowieka zawsze spotyka to, czego ów się najbardziej obawia.

 Czasem trzeba odłożyć na bok własne pragnienia, by służyć wyższym celom.

 Trzeba szybko uwolnić się od przeszłości, żeby ta nie zdążyła nas zniszczyć.