Żyje się tak samo jak się śni - w pojedynkę.

 Ale zakochać się to nie znaczy
kochać. Zakochać się można nienawidząc.

 Utraciłeś, czego nigdy nie miałeś, ale nagle tak bardzo ci brak.

 Życie to pożądanie. Cała reszta to tylko szczegół.

 Nikt nie magazynuje swej pracy tak troskliwie jak ja.

 Życie to nie jest coś, co nam było dane raz na zawsze, ale zbiór okazji, które wystarczy tylko zauważyć i odpowiednio wykorzystać.

 Brak miłości dominował nad miłością, która w kościach została wymazana.

 Czasu spędzonego z tymi, których kochamy, nigdy nie jest za dużo.

 Wyszło na wasze: to, kim się było, u ludzi większe ma znaczenie niż to, kim się jest.

 To tak jak wtedy, gdy patrzysz na siebie w
lustrze i wypowiadasz na głos swoje imię. I w końcu
zaczyna ci się wydawać, że nic nie trzyma się kupy.

 Wszystko mija jak strumień, nic nie jest trwałe. To, co było, już nie jest, a to, co będzie, nie jest jeszcze. Niebawem zmieni się w przeszłość, zniknie, zmieni się w pustkę, w nic. Ale pamięć trwa, pamięć jest straszna, nieubłagana. Pamięć jest strumieniem, który nie przemija.