Niektóre drogi trzeba pokonywać samotnie.

 Noc to pora, kiedy mroczne myśli
szarpią duszą jak sznurki marionetką.

 Świat wokół nas jest światem
cieni, Danielu, a magii w nim za grosz.

 A jednak się łudziła. Nie da się tak po prostu zostawić za sobą przeszłości, zatrzasnąć za nią drzwi, choćby nie wiadomo, jak się chciało. Kiedyś powróci i otworzy je z całej siły.

 Czasami szczęście składa się z drobiazgów, rzeczy maleńkich, niemal nieistotnych.

 Nie ma w człowieku nic tak. Z wyjątkiem tego, co zasadził w nim sam jeden. Praktyka moja jest zwierciadłem, w którym ludzkość śledzi siebie: przełomową siłą w naszej istocie nie jest ani zło, ani dobro, lecz człowiek sam.

 Podróż, której celem jest tylko dostanie się do innego miejsca, to strata czasu. Podejmij podróż do wnętrza siebie. To będzie najdłuższa podróż, jaką kiedykolwiek podejmiesz, ale jeśli zdecydujesz się na nią, pomoże Ci zrozumieć, kto jesteś, jaki wierzchołek osiągnąłeś i czego jesteś jeszcze zdolny.

 Mędrzec w sobie odkrywa przyczynę własnych przywar. Głupiec oskarża o nie innych.

 Czy niezwykłe skupienie
osiągane w samotności ma
swoją wygórowaną cenę, którą
jest samotność właśnie?

 Nigdy nie jest się biednym, jeśli ma się coś do kochania.

 ...skąd miałbym wiedzieć, że cię kocham, jeżeli nie wiem, co to miłość?